De accomodatie van HippoCampus

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De laatste  jaren zijn voor HippoCampus en Ulrike Thiel zeer intensief geweest. Naast een internationaal project over equitherapie heeft ze  boeken (een boek over equitherapie en  boeken over paardvriendelijke trainingsmethodes) afgewerkt, artikelen gepubliceerd en op congressen en evenementen voordrachten gehouden.  en werden op HippoCampus een nieuwe binnenbak en cursusruimte met veel  moderne faciliteiten gebouwd. Het cursusaanbod werd daardoor ook herzien en aangevuld met nieuwe leermogelijkheden en thema's omtrent paard, mens, equitherapie en zelfervaring met het paard. Ook diverse voor de Corona-maatregelen nodige aanpassingen in de activiteiten zijn hierdoor mogelijk geworden. Zo beschikt HippoCampus nu ook over moderne apparatuur om het psychomotorische leerproces van de ruiter te bevorderen. Verder is het aanbod aan audiovisueel leermateriaal aanzienlijk uitgebreid. Nu kunnen de activiteiten het hele jaar doorgaan, ongestoord door weer en wind, en kunnen er ook cursussen worden georganiseerd die wij eerder op onze accommodatie nog niet konden aanbieden.

Toen  Ulrike Thiel in  1997 besloot om in Nederland een praktijk voor Equitherapie te openen was het snel duiidelijk, dat het een bedrijf moest worden, waarbij de therapie-leer paarden en ander dieren volgens de eisen van een dierenvriendelijke  animal assisted werkmethode gehuisvest en bejegend dienden te worden. Hiervoor was een plek noodzakelijk, die deze mogelijkheden ook bood. Lang is Ulrike hiervoor op zoek geweest, toen  in 1998 het kleine Landgoed De Bult 2 in Soerendonk op haar pad kwam

 

hoorde als een van de andere oude  boerderijen (De Perkhoeve, De Cranendoncksche Hoeve, De Boshoeve) oorspronkelijk bij de Baronie Cranendonck. Toen Ulrike Thiel meer dan 15 jaar geleleden met haar exechtgenot de Bult kocht, was het een voormalige boerderij, die - in de jaren 60 herbouwd - jaarenlang als woonhuis gediend had - met veel ruimte en weilanden op die koeien liepen.

 

Alle faciliteiten voor de paarden, clienten en leerlingen moesten nog gepland en aangelegd worden.

Daarbij moest rekening worden gehouden met de natuur, de behoeften van de dieren en de doelstelling van dit Instituut voor Equitherapie en Hippische Sportpsychologie

 

 

 

 

 

Zo ontstond een kleinschalig bedrijf voor 7 paarden, die op een paardenvriendelijke manier gehuistvest werden, 3 weilanden, een buitenbak, poetsplaatsen, een therapieruimte, enz.

 

Op HippoCampus woonden naast de paarden  een kudde schapen, honden, katten, kippen, einden, ganzen, een varken en een hangbuikvarken.

De integratie van de dieren en de mooie natuur in de activiteiten van HippoCampus was altijd een belangrijke steunpilaar van HippoCampus. Ulrike was steeds bemoied om da natuur op haar (bijnaa 5 hektaar groot)  stuk land tot zijn recht te laten komen.

Eenheemse planten werden bevordert, talloze broedkatjes voor de vogels geplaatst en een paddepoel aangelegt. In de winter weten de vogels uit de omgeving, dat ze op HippoCampus altijd voer kunnen vinden.

Reen, fasanten, buizards, ouwlen, hazen en konijnen, wezels en zelfs wel eens een vos of een wildzwijn horen tot de bezoekeers van HippoCampus of wonen tijdelijk of altijd daar.

 

Naast haar werk als Psychologe voor justitie verbouwde Ulrike (aan het begin samen met haar toenmalige echtgenoot)  de woonboerderij tot haar Instituut voor Equitherapie en hippische Sportpsychologie. Dit gebeurde geleidelijk aan met veel eigen inzet.

 

Tot in 2000 werkte Ulrike nog deeltijd  als ambtenaar (gedragsdeskundige en psychologische rechtbank deskundige) voor justitie, deed ze projecten over Equitherapie, had ze haar praktijk  voor Equtherapie en haar Psycholognpaktijk  aan huis en begon ze rijlessen en hippische cursussen op HippoCampus aan te bieden.

 

In 2000 met de oprichting van SHP-E(NL) De Nederlandse Stichting Helpen met Paarden/Equitherapie  werd HippoCampus ook tot opleidingscentrum voor de opleiding Equitherapie van SHP. Toen stopte Ulrike Thiel met haar baan bij de Raad voor de Kinderbesherming, bleef wel nog rechtbankdeskundige, maar richtte zich nu vooral op haar werk voor HippoCampus in combinatie met haar eigen Psychologenpraktijk.

Na haar echtscheiding naam ze De Bulthoeve als geheel over en sindsdien zet ze zich volledig in voor haar Instituut, haar werk als opleidingsleiding voor de opleiding Equitherapie SHP  en haar werk als bestuurslid van SHP om Equitherapie in Nederland populairder te maken en de gecertifuceerde Equitherapeuten een goed en kwalitatief hoogwaardige basis aan kennis mee te geven om binnen Europa aan het werk te kunnen en verder aan de ontwikkeling van Equitherpaie te kunnen werken .

 

 

Echter vonden de cursussen allemaal in haar priveehuis plaats en was het in het Nederlandse climaat niet altijd gemakkelijk om alle activiteiten outdoor door te laten gaan.  De Stichting moest ook meer ruimte hebben om haar verantwoording als certificerings- en kwaliteitsinstantie voor Equitehrpapie SHP op een professionele manier aan  te kunnen. Zo trok Ulrike in 2009 nog een keer `de stoute schoenen aan`en  plande en realiseerde ze  de bouw van een modern en doeltreffend opleidingscentrum op de Bulthoeve.

 

In 2010 werd de accomodatie dan uitgebreid om een binnenbak met een moderne cursusruimte en een werk- en vergaderruimte voor SHP.

 

Deze moderne en doeltreffende accomodatie maakt nu een dienstverlening mogelijk, die daarvoor nog niet gerealiserd kon worden.