Gewonnen ZItworkshop op HippoCampus

De gewonnen workshop "De onafhankelijke zit”
Door Bianca Platjes
 
 

Bij het bestellen van het boek "Beter paardrijden kun je leren” van Ulrike Thiel kon je laatst via Paardentips Magazine een workshop winnen.  Ik bestelde het boek en kreeg te horen dat ik twee kaartjes had gewonnen voor de workshop "De onafhankelijke zit”. Dus reden we op vrijdag 9 februari vanuit Hardenberg helemaal naar Eindhoven om daar een hotelletje te pakken, zodat we de volgende ochtend mooi op tijd ons konden melden bij de HippoCampus.

We werden ontvangen met een kopje thee en konden even kennis maken met onze medecursisten. We begonnen die dag met antwoord te geven op de volgende vragen:
 -  Wat wil je graag leren deze dag?
 -  Wat wil je graag achterlaten?

Er zaten zeven mensen rond de tafel, die allemaal ergens ondervonden dat zij nog op een of andere manier te kort schoten in hun communicatie met hun paard en die dat graag wilden verbeteren.

We kwamen erachter dat we allemaal wel heel veel wilden leren, maar dat was natuurlijk niet haalbaar in een dag. Ulrike zocht nu met iedereen van ons een aandachtspunt uit, in die zij zich met de ruiter wou verdiepen naast het algemene gedeelte, dat wij allemaal doorliepen.
 De dag bestond uit een groot deel theorie afwisselend met oefeningen waardoor je beter weet hoe het voor een paard is om een ruiter te dragen en hoe het voelt om duidelijke hulpen te krijgen. Dit deden we door middel van verschillende stokken te laten balanceren op onze handen en door elkaar te leiden terwijl je alleen contact maakt met je handen. Zo konden wij aanvoelen hoe het voor het paard is een goed of slecht zittende ruiter op zijn rug  te hebben en er gingen wat lampjes branden bij de een of andere deelnemer. "Daarom probeert mijn paard altijd naar binnen te komen!” of "Nu snap ik dat een jong paard vaak probeert harder te lopen als ik dat zelf wil!” Ook was het zeer verhelderend aan te voelen hoe een onzekere ruiter een paard net zo gek kan maken als een ruiter die zonder op het paard te letten zijn eigen zin door wil zetten.

We hebben erg veel lol gehad ondanks de regen. Na elke oefening gingen wij evalueren, zodat iedereen voor zichzelf een belangrijk stukje mee kon nemen uit de voorafgaande oefening en wij van elkaar konden zien waarmee de andere cursisten bezig waren met hun zit en met hun paard.
 Om twaalf uur kregen we de gelegenheid om te lunchen in het nabijgelegen dorp.
’s Middags kwam er iemand haar ervaring delen over de lessen van Ulrike Thiel.
 Het werd duidelijk, dat goed leren "zitten” een moeilijk proces is waarvoor je de nodige oefening en aanleiding nodig hebt. Veel ruiters beseffen niet, dat – ook al doet het paard het zware werk – van de ruiter zelf veel coördinatievermogen geëist wordt. Een balletdanser of turner doet er jaren over om dit te bereiken. Veel ruiters stappen op het paard en denken dat ze het gewoon kunnen.

Na het vervolg van een stuk theorie mochten we onze zit in praktijk brengen op een zitbal en op een houten paard. Omdat het op de juiste manier doorzitten op de millimeter goed gedaan moet worden, moesten wij dat eerst "droog” oefenen. We moesten hier op zitten met een denkbeeldig Donald Duck kont. Vervolgens gingen we dit op het houten paard oefenen. Ulrike controleerde bij iedereen de houding en corrigeerde waar nodig was. Elke klein foutje in houding en beweging is niet alleen vervelend voor het paard, maar kan ook ervoor zorgen dat je rug verkeerd belast wordt. Heb je de goede houding onder de knie, dan is deze vaak zelfs voor mensen met rug- of nekklachten een soort fysiotherapie en kunnen zij door correct rijden beter worden. Het werd duidelijk dat het om millimeterwerk gaat.
 Eindelijk mochten we nu na al de voorbereiding op een echt paard rijden. Voordat we onze theorie in praktijk mochten brengen, moesten we eerst ons opwarmen door zelf een rondje in de bak te rennen. Toen onze spieren warm waren mocht ik op Jona stappen. Jona is een Fjordmerrie, die op een fijne manier beweegt zodat wij zonder zadel met een voltigesingel  en aan de longeerlijn onze zit konden voelen en door de tips van Ulrike verbeteren. Jona reageerde daarbij op elk klein foutje, zodat iedereen aan zijn aandachtspunt kon werken. Door al de voorbereiding in theorie en het oefenen zonder paard kon iedereen en stuk dichter bij de ideale onafhankelijke zit komen.

Al met al was het een leuke en leerzame dag en thuis kunnen we de theorie nog eens rustig nalezen in het boek dat we allemaal hebben meegekregen. Natuurlijk kan je na een eendaagse workshop dan nog niet perfect zitten, maar je hebt kunnen horen en aanvoelen welke kant je op moet. Je kan dan met je eigen instructeur verder of je kan een aantal lessen bij Ulrike volgen om je coördinatie en samenspel met het paard te verbeteren. 

Groetjes Bianca en Astrid