• Wat is klassieke rijkunst of klassieke dressuur?
• Wat heeft klassiek te maken met de moderne paardensport?
• Is klassiek nog "modern"?
• Wat houdt klassiek rijden in?
• Is klassieke dressuur "natuurlijk”?
• Is de klassieke manier van rijden paard vriendelijk?
• Wat betekent "klassieke rijcultuur"?

Wilt u een genuanceerde antwoord hebben op deze vragen, bezoek dan de workshops of clinics: "De klassieke rijkunst nog van deze tijd?", "Klassiek longeren, een weldaad voor je paard " of "Trainingsmethodes vanuit het paard bekeken".

Zit er ook voor de paarden plezier in?

Nog nooit is de dressuursport zo populair geweest als op dit moment. Nog nooit hebben in Nederland zo veel mensen actief de dressuursport beoefend. Maar hoewel het een doel van de klassieke dressuur is om het paard in zijn ontwikkeling te bevorderen, zie je op wedstrijdterreinen veel verzuurde paarden rondlopen, die geen plezier hebben in het werk. Jaarlijks worden veel paarden "aan de verzekering” of direct naar de slager doorverwezen omdat ze niet bevorderd zijn in hun sportcarrière, maar stuk gemaakt. Sommige paarden houden het fysiek wel vol, maar worden psychisch ziek of "onhandelbaar".

Paarden en mensen leven en werken al meer dan 4000 jaar samen. Beide zijn in al die eeuwen niet wezenlijk veranderd in hun lichamelijke en psychische constitutie, noch in de manier van communiceren, of motorisch en mentaal leren om hun lichamelijke en geestelijke vaardigheden te ontwikkelen. De klassieke rijkunst, die gebaseerd is op Xenophon (400 v. Chr.) en in Europa sinds de 17e eeuw tot perfectie werd ontwikkeld, hoeft noch m.b.t. haar doelstelling noch in haar logische opbouw aangepast of veranderd te worden om ook in de hedendaagse paardenwereld haar plek in te kunnen nemen.

Aanvulling door moderne wetenschappelijke kennis 

Wat ten opzichte van vroeger wel veranderd is, is de nieuwe kennis over de psychologie van het paard en de ondersteuning van de psychomotorisch leerprocessen van mens en paard. Vanuit de hippische sportpsychologie en sportfysiologische trainingsleer kan de trainingeffectiever en doelmatiger worden aangepakt. Ook weten wij inmiddels vanuit de ethologie meer over de natuur(geschiedenis) van het paard, zijn behoeften en natuurlijke manier van leven, leren, sociale contacten onderhouden en communiceren. Deze aanvullingen lijken inderdaad zinvol om de puntjes op de i te zetten bij een streven naar harmonie en plezier voor ruiter en paard. Maar ook al konden de klassieke rijmeesters niet over de hedendaagse onderzoeksmethodes en faciliteiten beschikken, het is verbazend op hoeveel "intuïtieve wetenschap” zij ook met betrekking tot deze punten konden bogen

De klassieke school, zoals hij zich uitgaand ven inzichten van Xenophon (400 v CHr.)verder heeft ontwikkeld door rijkunstige meesters als Pluvinel, De la Guieriniere, Ritter van Weyrother, de directives van de Spaanse Rijschool, Steinbrecht, Oberst Podhajsky, Kurt Albrecht en velen meer, biedt mens en paard de kans in onderlinge samenwerking en met respect voor elkaar gezamenlijk een weloverwogen systematische ontwikkeling door te maken. Het paard wordt daarbij mooier, handiger, en geschikt om prestaties met zijn ruiter samen te verrichten en beleeft plezier aan de gezamenlijke bewegingsdialoog met zijn ruiter.

Een paardvriendelijke trainingsmethode

Ulrike Thiel is ervan overtuigd dat de klassieke methode van paardrijden, indien goed en volgens de regels uitgevoerd, zeer sterk bij de natuur van het paard aansluit. Bij de klassieke opleiding hoort naast kennis vanuit rijtechnisch oogpunt ook een voortgezette vorming die onder meer cultuurhistorische kennis en ethiek behelst, en die reflectie vraagt over het welzijn van het paard en een eenvoudig, maar consequent en logisch te volgen trainingssysteem. Desondanks is er ruimte voor individuele benadering van elk paard en respect voor zijn eigen persoonlijkheid. Met deze combinatie van kennis, vaardigheid en attitude tegenover het paard heeft een ruiter veel mogelijkheden in huis om samen met zijn paard nog meer plezier in de dressuursport te kunnen beleven, op welk niveau dan ook.

Ethiek, biomechanica, psychomotoriek en relatie

UlrikeThiel leidt haar leerlingen volgens de klassieke idealen op. Ze probeert hen met moderne leermethodes gevoel voor hun eigen lichaam, maar ook voor de natuur van het paard, zijn behoeften en zijn relatie met de mens mee te geven. Het bereiken van harmonie door het vergroten van kennis, de ontwikkeling van ruitergevoel en een positieve ruiterattitude, staan voorop.

Zie ook over paardvriendelijke en -onvriendelijke trainingsmethodes en het boek over klassieke en andere trainingsmethodes